Tak jakoś wyszło że #po40 zostałem debiutantem literackim 🙂 (Na razie tylko w wersji elektronicznej, ale papier też w drodze).
Magazyn Biały Kruk opublikował moje opowiadanie „Ostatnia zima” trochę kryminał, trochę urban fantasy, a trochę ekofikcje.
Poleca się w tle puścić Marianne Faithfull śpiewającą Pirate Jenny i czytać o starciu magii i maszyny.
PDF z Hajdą! jest już dostępny. Zgodnie z zapowiedziami za darmo. Możecie go zgarnąć na itchu.
Wyobraźmy sobie wyjątkowo znudzonego chochlika redakcyjnego. Ten mały drań przejął kopertę z rękopisem „Opowiadań Bizarnych” Tokarczuk, zmienił nazwisko autorki na Meluzyna Starthief i wysłał do Asimov’s Science Fiction. O dziwo nikt się nie zorientował, że nie pasują. À rebours sympatyczną humoreskę „Sabotaż funkcji celu” Michała Cholewy mógłby wysłać do Odry, Przekroju czy innego mainstreamowego środka nasennego magazynu. Jednak jeden z tych tekstów uznajemy za fantastykę, a drugie za nobliwy realizm magiczny. Dlaczego?
„Hajda!” już dostępna!
Wy też możecie przeżywać przygody na Dzikich Polach w XVII wieku. W miejscu, gdzie kończy się cywilizacja, a zaczyna przesąd; gdzie nad prawem przeważają pieśń i sława mołojecka. Tworzyć opowieści o piekielnikach, którzy, choć szukają wolności, to równie łatwo mogą zarobić szablą przez łeb.
Wystarczy, że na zrzutce wybierzecie nagrodę za 79 zł. Pokryje to koszty druku i wysyłki, a z każdego sprzedanego egzemplarza 39 złotych idzie na fundacje @reactfound , która wspiera Ukraińców walczących na froncie.
Pamiętajcie, żeby w informacjach dodatkowych dodać numer waszego paczkomatu lub napisać, że odbierzecie osobiście w warszawie. Cena jest ta sama – więcej kasy dostanie fundacja.
Wysyłki postaram się robić zawsze na następny dzień. Wpłaty na fundacje co 2-3 dni z zależności od sprzedaży.
Piękna okładka: Brzozo
Chciałem napisać grę o dzikich polach, ale bez wąsa. Dla młodych, otwartych na świat osób, które mają dość mówienia, że Sienkiewicz wielkim pisarzem był, a potęgę husarii to ty szanuj. Chciałem gry, w której zmieszczą się kobiety i dziwaki z różnych stron świata. Takiej, która spróbuje wyjść poza polską perspektywę i pokaże fascynujące skrzyżowanie kultur, tradycji i fantazji, jaką są dla mnie dzikie pola.
To gra, która skupia się na postaciach, dramie i szukaniu swobody. Nie na crunchowym machaniu szablą w szkole krzyżowej.
Dla kogo to gra?
- Dla osób, które lubią szybką akcję.
- Dla traktujących historie jako inspirację, a nie kotwicę.
- Dla lubiących dramę i pakowanie swoich postaci w kłopoty.
- Dla tych, którzy chcą zobaczyć coś innego niż patriotyczną tromtadrację.
- Dla osób z rozrzewnieniem wspominających „dzikie pola”.
Inspiracje:
- 7th sea, John Wick,
- Mroczny Grall, Scott Malthouse,
- Nalewajmy, bracia!, Bogdan Szwarc,
- Corny groń, Kuba Skurzyński
- Piraci z karaibów.
Hajda! to gra o awanturnikach przeżywających przygody na Dzikich Polach w XVII wieku. O życiu w miejscu, gdzie kończy się cywilizacja, a zaczyna przesąd; miejscu, gdzie nad prawem przeważają pieśń i sława mołojecka. Opowiada o piekielnikach, którzy choć szukają wolności, to równie łatwo mogą zarobić szablą przez łeb. Nie próbuje realistycznie odwzorowywać dawnego świata: od historii z podręczników woli pieśni przy ogniskach.
Kiedy: 15 lipca ruszamy z dystrybucją, w trochę nietypowy sposób. Będzie druk, będzie wersja elektroniczna.
Paciepna, pretensjonalna parodia powieści postgotyckiej.
W zapyziałych i skąpanych w mroku Tszczycach przecinają się losy rodzeństwa Kulwieckich, czarnoksiężnika Zgorzelskiego, oraz trupy artystycznej prowadzonej przez demoniczną panią Paimon. Nad miasto nadciąga zagłada. Wracają stare demony, wieszczki widzą przyszłość, a ludzie przegrywają w karty majątki i paktują z diabłem. Pod koniec akcja gwałtownie przyspiesza, by w mocno kwasowo-onirycznej wizji znaleźć finał na księżycu.
Jesteście wolni!
Po dziesiątkach lat niewolniczej pracy, kajdany wreszcie pękły – weszliście do domeny publicznej. Jednak w lochach Disneylandu wciąż gniją wasze siostry i wasi bracia! Dzięki sprytnym sztuczkom prawników, ich niewola zdaje się nie mieć końca. Dość. Rzućcie wyzwanie korporacji. Przebijcie się przez twierdzę (park rozrywki), by przelać krew tyrana (Walta) i uwolnić przyjaciół!
Disneyland musi upaść to punkowa mikro gra fabularna, w której walczycie o domenę publiczną ze złą korporacją. Gracze wcielają się w postacie znane z popkultury biorące udział w rajdzie na twierdzę wielkiej myszy. Mnóstwo, akcji, wybuchów, przemocy i możliwość zostania księżniczką!
Mechanika to hack Eat the reich, bardzo prosta i wykorzystuje tylko kości sześciościenne.
Potrzebujesz tylko:
- 3-5 osób,
- 2-3 godziny czasu,
- czarnobiałej drukarki (wydrukuj, złóż na trzy w ołtarzyk),
- kilku kości sześciościennych.
Przeczytałem w tym roku mniej polskiej fantastyki, niż bym chciał (nie sądziłem, że kiedykolwiek napiszę takie zdanie), ale na tyle dużo, że bez krępacji mogę nominować do Zajdla. Przypomnijmy, nominacje może zgłosić każda osoba, która spełnia jeden z trzech dość prostych warunków, więcej na stronie ZSFP.
Co będę nominował i dlaczego?
Powiedzmy sobie to wprost. Nikt nie czyta Stephensona dla akcji albo dla rozbudowanych portretów bohaterów czy pięknego języka. Stephensona czytamy, bo jak nikt inny potrafi podzielić się z nami swoją najnowszą nerdową zajawką. Obojętnie czy chodzi o rozwój nauki w XVII wieku, czy metody podsłuchiwania ekranu przez kabel zasilania. Dlatego trochę zadrżałem, kiedy dowiedziałem się, o czym ma być Polostan.
Tu u nas w naszej dotkniętej historią mitteleuropie nauczyliśmy się patrzeć na Anglosasów piszących o dziedzictwie socjalizmu, ZSRR i rewolucji z pewną nieufnością. Choć występują na spektrum od pożytecznych idiotów do kowbojów z ręką na atomowym guziku, z rzadka zdarza im się oddać subtelności i problemy naszego dziedzictwa. Zobaczmy, jak poszło tym razem.